Ömer Hayyam ve Türkçe Rubaileri 2

Sizin için devamı nitelikte bir sürü daha Ömer Hayyam rubaisi topladım;

Bu dünyaya kendi isteğimle gelmedim ben;

Şaşkınlıktan başka şeyim artmadı yaşarken.

Kendi isteğimle de gidiyor değilim şimdi,

Niye geldik kaldık, niye gidiyoruz bilmeden.

x

Yaşamak elindeyken bugüne bugün,

Ne diye bırakır, yarını düşünürsün?

Geçmiş, gelecek, kuru sevda bütün bunlar;

Kadrini bilmeğe bak avucundaki ömrün.

x

Dostum, olan olmuş, vahlanma boşuna;

Dünyayı kara zindan etme başına.

Yaşamana bak, elinden tek gelen bu:

Olacakları danışan var mı sana?

x

Hem sana el değdirmeğe elim varmaz,

Hem sensiz aldığım nefes, nefes olmaz:

Bir garip dert bu, kimseye de açılmaz:

Bir zehir zakkum ki tadına da doyulmaz!

x

Dünya hangi gülü bitirdiyse yerden

Kırıp atmış, toprağa gömmüş yeniden.

Su yerine toprağı çekseydi bulut

Sevgili kanları yağardı göklerden.

x

Ey güzel,sen ki bana derdi derman edensin;

şimdi:çekil önümden,diye ferman edersin,

senin yüzün canımın kıblesi olmuş bir kez;

ne yapsın,kıble mi değiştirsin bu can dersin?

x

Dinle dinsizliğin arası bir tek soluk;

Düşle gerçeğin arası bir tek soluk. 

Aldığın her soluğun değerini bil 

Bütün yaşamak macerası bir tek soluk!

x

Sevgili, bir başka güzelsin bugün;

Ay gibisin, pırıl pırıl gülüşün.

Güzeller bayram günleri süslenir:

Seninse bayramları süsler yüzün.

x

Yüzümde pırıl pırıl sevinç gördüğün gün,

Nice konakları yıkılmıştır gönlümün.

Dalgıçsan dal gözlerimin denizine, bak:

Dibinde mahzun bir deniz kızı görürsün.

x

Her gün biri çıkar, başlar ben, ben demeğe,

Altınları gümüşleriyle övünmeğe.

Tam işleri dilediği düzene girer:

Ecel çıkıverir pusudan: Benim ben, diye.

x

Dedim: artık bilgiden yana eksiğim yok;

Şu dünyanın sırrına ermişim az çok.

Derken aklım geldi başıma, bir de baktım:

Ömrüm gelip geçmis, hiç bir şey bildiğim yok.

x

Dünyada akla değer veren yok madem, 

Aklı az olanın parası çok madem, 

Getir şu şarabı alsın aklımızı; 

Belki böyle beğenir bizi Elalem!

x

Derler ki, gider cahime aşık, sarhoş, 

Bir söz ki, gönlüme gelir pek na hoş, 

Sarhoş ile aşık cehennemlikse eger, 

Cennet avucumdur, içi ama bomboş.

x

Sevgili, seninle ben pergel gibiyiz:

İki başımız var, bir tek bedenimiz.

Ne kadar dönersem döneyim çevrende:

Er geç baş başa verecek değil miyiz?

x

Ferman sende, ama güzel yaşamak bizde:

Senden ayığız bu sarhoş halimizde.

Sen insan kanı içersin, biz üzüm kanı:

İnsaf be sultanım, kötülük hangimizde?

x

Dünya üç beş bilgisizin elinde;

Onlarca bilgi güya kendilerinde

Üzülme; Eşek Eşeği beğenir:

Hayırlar vardır sana kötü demelerinde.

x

Her gece aklım dalar gider engine.

Ağlarım, inciler dolar eteğime.

Sevdalıyım, şarap dayanmıyor bana:

Kafam baş aşağı çevrik bir tas mı ne!

x

Ey zaman, bilmez misin ettiğin kötülükleri?

Sana düşer azapların, tövbelerin beteri.

Alçakları besler, yoksulları ezer durursun:

Ya bunak bir ihtiyarsın, ya da eşeğin biri!